Spectaculaire verrassing

Om 7 uur op weg. Tot voorbij Trelew autopista. En er is inderdaad een soort van maandagmorgen drukte op de "snelweg". Na Gaiman wordt het stil. Later oorverdovend stil. Af en toe strekken we de benen. Niemand te bekennen. Guanacos, patrijzen, struisvogels, wat gieren  die zich te goed doen aan aas.

We stoppen in Las Plumas: een verzameling huisjes, een kruidenierszaakje en een tankstation, 195 km landinwaarts vanaf Trelew. Benzine kost hier 10 pesos. In Viedma  hadden we al eens "goedkoop" getankt voor 12. In Buenos Aires kostte ze 14,6. In Altares en Esquel zien we later vandaag 9,3.

Dan verandert ons monotone uitzicht in een boeiend erosie landschap. Afgesleten en afgebroken bergketens. We rijden nu in een breed rivierdal, waar een estancia zelfs achter italiaanse populieren schuil kan gaan. De Rio Chubut is al eeuwenlang heer en meester. Dat is te zien aan de uitgesleten bergranden, die allerlei tinten rood, geel en groen kleuren. Spectaculaire vergezichten. Wonderlijke bergvormen. Langs de weg dode dieren, zoals gordeldieren, een guanaco, vos, en haas.
We stoppen bij het ACA station in Los Altares en drinken er een prima Nescafé. Een bergketen heeft inderdaad de vorm van een kolossaal altaar.

Langzamerhand komen we weer thuis in het Patagonië landschap, dat we van eerdere reizen kennen. Uitgestrekte vlaktes begroeid met goudgele graspollen en grijs-verdroogde lage struikjes en -planten op een stenige ondergrond. Hoge begroeide heuvels. Honderden kilometers lang. Af en toe een glooiing en een bocht in de weg. En zo'n 10 medeweggebruikers per uur. Waar de mensen hier van bestaan? We hebben het nog niet uitgevonden.

Als we Tecka naderen krijgen we zicht op de beboste hellingen besneeuwde bergtoppen van de Andes. Een whauauhw moment! Bij een YPF station eten we een bruine boterham en komen we in gesprek met een israëlier en een duitser met zwaar bepakte motoren. Ze rijden de pan american highway op een Triumph en een Yamaha. De duitse jongen is in Halifax Canada begonnen en rijdt net zo lang tot het geld op is. Hij schat in nog een maand of 5. De israelier startte in San Francisco en is via Alaska " afgezakt". Ze hebben elkaar in Colombia ontmoet. Wat een vrij volk!

Na 710 km rijden arriveren we op onze vervolgbestemming. We slapen 3 nachten in Hosteria Villa Futalaufquen in Parque Nacional Los Allerces. Frits was hier 41 jaar geleden en heeft er rijke herinneringen aan. Het meeste is nog hetzelfde gebleven, aan de plek zelf. Na een bezoekje aan  de enige kruidenier in het dorpje, lezen we in de avondzon en lopen naar het meer.